آئین مستان

سلام بابای خوبم، قدم رو ،چشای من گذاشتی

كجا بودی باباجون، مگه از دلم خبر نداشتی

با رفتنت روزم سیاه شد

خیمه ی غم تو قلبم به پا شد

ببین كه غرق خون شد نگاهم وقتی نبودی

ببین كه بی تو چهره ام گرفته رنگ كبودی

ببخش اگه موهام نداره شونه

ببخش گوشم اگر كه غرقه خونه

سرت رو ،باباجون تو، آغوشم میگیرم

میخوام كه براتو بمیریم

حكایت ِ غمم رو بخون از نگاه ِ نیمه جونم

تموم غصه هامو ببین تو نگاه  ِغرق خونم

بگم برات افتادم از رو ناقه بابایی

داد می زدم باباجون كجایی

بجای زانوی تو، سرم رو ،رو خاك گذاشتم

یه دست سنگین اومد،ولی من، بابا نداشتم

شبیهه لاله روی دختر شد

كه دخترت شبیهه مادرت شد

به سختی می بینم،تو رو ای قرص ماهم

كه سویی نداره نگاهم

سرت رو باباجون تو آغوشم میگیرم

میخوام كه براتو بمیریم

اگر كه شكسته سر دخترت

نخور غصه بابا فدای سرت

اگر نیمه جانم،اگر ناتوانم

نخور غصه بابا،فدای سرت

حُسینٌ قَتیلٌ با الوادی الطُفُوف

و ناحَت علیه عُیونُ الصُیوف

حَبیبُ السَماء ِسَلیبُ الرَداء

و ناحَت علیه عُیونُ الصُیوف

اگر که شکسته سر دخترت،

نخور غصه بابا،فدای سرت

اگر نمیه جانم   اگر ناتوانم

نخور غصه بابا   فدای سرت

کنارم آمدی حالا،که من افتاده ام از پا

ببین من هم شدم آخر شبیهه مادرم بابا

شبیهه غنچه ای زیر،لگد بنگر که پژمردم

سر نیزه،تو سنگ ومن،به پایت کعب  نی خوردم

اگر که سرت بوی نان می دهد

غذای مرا ساربان می دهد

شکست پهلویم را به ضرب لگد ها

غذای مرا ساربان می دهد

دوچشم زخمیت دیدم

که جای زخم ِ چشمم سوخت

به خون آغشته شد مویت

ببین که موی من هم سوخت

نمی پرسم از انگشتر

مپرس از آن النگویم

مگو بابا تو از معجر

ز پیراهن نمی گویم

کشید از سرم روسری ام عدو

کشیدم خجالت ز روی عمو

به زخمم نمک زد مرا تا کتک زد

کشیدم خجالت ز روی عمو

سرم را بسته ام مثل سر ناز عمو باشد

عدو می دید غش کردم،به جایم عمه را می زد

چه گویم از دل خون و رخ نیلوفر عمه

از این درد سرم خسته ام ، شدم دردسر عمه

حُسینٌ قَتیلٌ با الوادی الطُفُوف

و ناحَت علیه عُیونُ الصُیوف

حَبیبُ السَماء ِسَلیبُ الرَداء

و ناحَت علیه عُیونُ الصُیوف

من خیلی چشم برات بودم، دیر اومدی بابا

چرا حالا که من شدم، پیر اومدی بابا

من دیگه اون سه ساله، که دیدی بودی نیستم

ببخش اگه نمیشه روی پاهام بایستم

شونه ندارم برای موی پریشونت، الهی قربونت

بذار با دستام پاک کنم لب پر از خونت، الهی قربونت

عمه نذاشت و گرنه خواستم فدا پدرشم

دلم می خواست توی تشت برا سرت سپرشم

بذار بگم که دشمنت خدایی بی دینه، چشام نمیبینه

بذار بگم که دشتشون چقدره سنگینه چشام نمیبینه

یه بار دو بار هزار بار دیدم با این چش تار

با دیدن من افتاد از نی سر علمدار

میدونی چرا صورت من شده کبود ، عمو نبود

میدونی چرا موهام گرفته بوی دود ، عمو نبود

میدونی چرا رمق تو زانو هام نبود ، عمو نبود

میدونی چرا رفتم محله یهود ، عمو نبود

عمو نبود، عمو نبود

به خدا که آتیش روی چادرم نبود ، عمو که بود

یه دونه موی سفید روی سرم نبود ، عمو که بود

به خدا که دستی پی معجرم نبود ، عمو که بود

کسی توی صحرا پی گوشوارم نبود ، عمو که بود

عمو نبود، عمو نبود

حالا که سرم روی خاک این خرابه هاست ، عمو کجاست

حالا که روی لبام همش خدا خداست ، عمو کجاست

حالا که حرم تو ازدحام دشمناست ، عمو کجاست

حالا که همش رقیه زیر دست و پاست ، عمو کجاست

عمو کجاست، عمو کجاست

بی تو همه افتادن به این روز سیاه ، عمو بیا

بی تو منم و محله ی نامحرما ، عمو بیا

داره میکشه من و نگاه شامیا ، عمو بیا

غرور من و شکسته دست بی حیا ، عمو بیا

عمو بیا، عمو بیا

چه آروم اون گوشه خوابیده

چه خنده ای کنج لبهاشه

تو خواب ناز داره میبینه

که توی آغوشه باباشه

داره خواب میبینه که بابا دوباره

گل بوسه تو باغ چهرش می کاره

نه لبهاش کبوده نه موهاش پریشون

نه اون روی ماه زیر گرد و غباره

بابا، بابای مهربون من

نپرس از حال پریشون من

روی زرد و قد کمون من

بابا من الذی ایتمینی

یه مرتبه می پره از خواب

ولی نمیبینه باباش و

نمی بینه خوابش و حتی

هر چی که می بنده چشماش و

نمیبینه چیزی به جز یه خرابه

که تاریک و سرده غمش بی حسابه

می پرسه با گریه که بابای من کو

ولی این سوالش بازم بی جوابه

تا کی قسمت من تنهاییه

بابا نگو وقت جداییه

آخه دختر بچه باباییه

چه آروم اون گوشه خوابیده

 بدون این غصه ها، غم ها

ولی دیگه خواب نمیبینه

روی زانوشه سر بابا

می دونستم این غصه امشب تمومه

می دونسته که دیدنش آرزومه

حالا اومده تا که تنها نمونم

نخواب، نه رویا، خودش روبرومه

بابا، دیگه منو تنها نگذار

تو این ویرونه ی سرد و غم بار

از تو جدا نمیشم من این بار

بیا و ببین دختر تو چه شبها که خوابش نبرده

چه شبها که جای ستاره

 فقط زخم خود را شمرده

نوازش نشد جز به سیلی

که رنگی نمانده به رویش

کسی هم نزد بعد تو...آه

بجز شعله شانه به مویش

امان از یتیمی

امان از اسیری

قیامت شد و من

رسیدم به پیری

دل تنگم، آه ای بابا

بماند چه ها که ندیدم

بماند چه ها که شنیدم

چه گویم از این روی نیلی

چه گویم ز موی سپیدم

بگو مادرت را که من هم

کمی از غمش را کشیدم

که من ضرب دست عدو را

چشیدم چشیدم چشیدم

ببر با خود امشب

مرا هم از اینجا

ببر با خود آری

به دیدار زهرا

دل تنگم، آه ای بابا

خدایا به عشق و به سوز

غم مادران شهیدان

به صبر و به اشک و به آه

دل همسران شهیدان

که یک دم مگیر از دل ما

 ره مهر و رسم وفا را

مبادا کسی بشکند آه

دل پاک آلاله ها را

که خون شهیدان به ما آبرو داد

که یاد شهیدان  به دل رنگ و بو داد

یاحسین یابن الزهرا

ارسال شده توسط: آقای جواد راستگوی

شما هم می توانید با تایپ اشعار مذهبی و متن روضه ها و ارسال آن از طریق سه روش: 1- عضویت در سایت و ثبت نام در انجمن 2- ارسال به ایمیل 3- درج آنها در قسمت نظرات اسم خودتان را در زمره خادمین ائمه اطهار علیهم السلام ثبت نمایید.